Laatste dag in Svolvaer

Het is steeds makkelijker uit bed komen nu we best wel goed uitgerust zijn. Het weer ziet er prachtig uit droog en de zon schijn al vroeg ook de temperatuur is heerlijk. Weer voor korte broek en t shirt en voor nu nog even een vestje. We zitten om kwart voor 9 aan het ontbijt, naar later blijkt op tijd voor het druk word. Vandaag neem ik weer zalm want dat zie je niet vaak bij een ontbijtbuffet bruin broodje erbij en een eitje dat had ik gisteren niet bammetjes snijden voor de broodtrommel en beleggen met kaas. Frans heeft trek en neemt 2 eieren een stapel brood waar je u tegen zegt en kaas en jam. Als extra nemen we weer een ander soort danish pastry bladerdeeg met appel erin en pecannoten erop lekker. Die nemen we ook mee voor onderweg want vandaag gaan we naar het duivelsgat en dat je een aardige klim. Maar eerst bij de receptie geregeld dat we vanavond een ontbijtpakket voor 2 kunnen afhalen voor morgenochtend, daar we om kwart voor 5 gaan lopen naar de boot die om 6 uur vertrekt. Na het ontbijt de tassen inpakken en dan gaan we om kwart voor 11 op weg naar het startpunt van de wandeling dat is al een kilometer lopen van ons huisje af. Voor we bij het begin van het pad zijn is het vest al uit zo lekker is het het voelt als 21 gr maar vol in de zon is het warmer. Het eerste stuk is appeltje eitje denk ik, er is een trap gemaakt van stenen. Maar dat valt vies tegen bergje op, af en toe heb je een uitkijkpunt om even op adem te komen en foto’s te maken. Na een half uur stoppen de mooie treden en word het echt klimwerk. Jullie weten al dat Frans een berggeit is dus die doet dat met 2 vingers in zijn neus, nou ik niet met mijn teen die best goed gaat maar daardoor loop ik toch wat anders. Ik zeur niet en zet door maar op een bepaald moment ik denk 3/4 van het pad word het toch te steil voor mij. Mijn hoogtevrees gaat parten spelen mijn benen willen niet meer vooruit. Dan zoek ik een plateau waar ik kan zitten en laat Frans in zijn eentje verder gaan zonder mij gaat hij veel sneller omhoog en na een paar tellen zie ik hem niet meer. Na even gerust te hebben ga ik alvast een stukje naar beneden want Frans zal vast niet lang nodig hebben om mij in te halen, ik ga met een slakkengang want ja als je hoogtevrees hebt moet allereerst niet naar beneden kijken maar dat is lastig. Regelmatig gaan mijn benen op slot weer even ademhalen en weer verder. Frans haalt me weer in en geeft af en toe een hand zodat ik meer evenwicht heb. We komen weer bij de trappen ik dacht dan gaat het sneller , nou nee hoor omdat ik naar beneden kijk krijg ik weer last van niet willende benen. We bereiken dan toch een mooi uitzichtpunt met een ruime zitgelegenheid om onze lunchbreak te houden. We leggen onze t shirts te drogen Frans doet zelfs zijn sokken uit. Er komen een paar mensen uit, naar later blijkt New Zeeland en een man ,Harry genoemd, kan ons verstaan want zijn ouders zijn uit Nederland daar naartoe geëmigreerd. Hij is samen met vrouw en een vriend op de motor op rondreis door Scandinavië. Naar Schiphol gevlogen toen met een huurauto naar Hamburg en daar motoren gehuurd. Na deze reis gaan ze naar familie in Nederland. Hij heeft van huis uit wel Nederlands geleerd en kan best een aardig woordje, verstaan kan hij ons goed. Zij gaan verder omhoog wij gaan na een poosje naar beneden en zien de vrouw van Harry al terug komen die vond het nog eerder genoeg als ik. De sokken zijn snel droog dus dat is ook lekker voor Frans. We zeggen onderweg nog verschillende keren dat het hier verschrikkelijk mooi is, we gaan dit niet gauw vergeten. Het eindpunt bereikt en terug naar “ ons huis” want echt mijn teen/ voet is voor vandaag klaar met lopen. Totaal hebben we er 4 uur over gedaan van huis tot huis. Lopen wel even langs de receptie om een reservering voor het diner te maken want ik zie het niet zitten nog weer een keer die brug over te moeten naar de haven voor een leuk restaurantje. We pakken de stoelen en zetten ze op het zij terras waar geen wind is Frans zet koffie en thee en ik doe nog een wasje want met deze zon is dat zo droog. Daarna begin ik aan mijn verhaal van vandaag en Frans duikt weer in zijn kruiswoordpuzzel boek. Maak nog een foto van het huisje voor ons wat vast dienst heeft gedaan als kerkje. Voor het eten eerst een lekkere douche want we zijn helemaal doodgezwegen van die bergwandeling in de zon. Voor de laatste keer in het restaurant Borsen bij onze receptie eten. Het is een toprestaurant vandaag neemt Frans een tournedos en ik een vegetarisch gerecht wat ze lasagna noemen, een toetje voor een keer moet kunnen toch? We halen ons ontbijtpakket op en zoeken alles bijelkaar dat er zoveel mogelijk ingepakt is voor morgenochtend dan gaat de wekker vroeg want om kwart over 5 moeten we op de kade bij de boot klaarstaan om te boorden. Je begrijpt dat we vroeg naar bed gaan. Welterusten vast.